De Protestant Reformed Churches in America zijn een kerkverband van 33 gemeenten en bijna 8500 leden in de Verenigde Staten en Canada. Opgericht als afzonderlijk kerkverband van Gereformeerde Kerken in 1924, staan de PRC in de traditie van de Protestantse Reformatie van de 16e eeuw. De bestaansgrond van het kerkverband was het leergeschil over ‘algemene genade’ in de Christian Reformed Church in de vroege 1920s, hetwelk geschil gebeurde doordat zij hun leerstelling van algemene genade als hun officiële kerkleer aanvaarden. Met het resultaat dat verschillende predikanten, met hun gemeenten, uit het verband van de Christian Reformed Church gezet werden. Deze mannen zijn toen het verband Protestant Reformed Churches (PRC) begonnen.
Vooraanstaande van de oprichters van de PRC was Herman Hoeksema (1886-1965), voor lange tijd dominee in de First Protestant Reformed Church in Grand Rapids, MI; productieve schrijver; professor van theologie op de Protestant Reformed Seminary voor 40 jaren; en uitzonderlijk theoloog. In zijn boek, A Half Century of Theology (Grand Rapids, Eerdmans, 1977), geeft de welbekende Nederlandse theoloog,G.C. Berkouwer, toe dat "de onbetwist scherpe theologische gedachtengang van de Amerikaanse theoloog Herman Hoeksema een belangrijk aandeel speelde" in zijn theologische ontwikkeling. Feitelijk koos Berkouwer Hoeksema als zijn "gesprek partner" (p. 98). Dit "gesprek" was helaas een fundamenteel meningsverschil, in het bijzonder Berkouwers verschil betreffende Hoeksemas sterk vasthouden aan de Gereformeerde leer van de predestinatie.
De gemeenten zijn verspreid in de Verenigde Staten van Michigan in het noordoosten tot California in het zuidwesten, Minnesota in het midwesten tot Lynden, Washington in het noordwesten. Verder zijn er drie gemeenten in Canada, Edmonton en Lacombe in Alberta en Wingham in Ontario. Ook is er een zusterkerk in Ballymena, Noord Ierland.
Vasthoudende de Presbyteriaanse vorm van kerkregering, is het kerkverband verdeelt tussen twee classes, Classis Oost en Classis West (de oostgrens van Illinois de grens zijnde), welken twee of drie keer per jaar vergaderen, en een generale Synode, die elk jaar in juni zit. Zonder aftrek te doen aan het principe van het bindende gezag van de bredere vergaderingen, houden de Protestant Reformed churches vast dat elke gemeente onafhankelijk bestuurd wordt door een lichaam van ouderlingen door de gemeente gekozen (de "autonomie van de plaatselijk kerk"). Zodoende de naam van het kerkverband—niet "Kerk" (eenvoud), maar "Kerken" (meervoud).
De kerken hebben een duchtig, intern leergeschil doorstaan in de vroege 1950s, in verdediging van het onvoorwaardelijke van het verbond der genade. Het resultaat van dit leergeschil was dat het kerkverband inkromp. Maar tegenwoordig is er stabiliteit en bestendige groei, liefde en vrede in deze kerken.
De Protestant Reformed Churches zijn actief in de zending, beide inlands en buitenlands.
Volgens de woorden van de "Constitutie" van de zendingscommissie van het kerkverband, gelovigen deze kerken "in gehoorzaamheid aan het bevel van Christus, de Koning der kerk, het gezegende Evangelie aan alle creaturen te prediken, het de uitdrukkelijke plicht en heilig voorrecht van dezelfde kerken om deze roeping uit te dragen." De buitenlandse zendingscommissie regelt het buitenlandse werk van de kerken. En behalve een aantal zendingsposten in de Verenigde Staten (Pittsburg, Pensylvania, Spokane, Washington, en Sioux Falls, South Dakota), en ook werk in Fayetteville, North Carolina, werken de kerken, ook uitgaande van de inlandse zendingscommissie, in Noord Ierland en het Verenigde Koninkrijk.
In recente geschiedenis werkten de kerken in buitenlandse zending in Singapore met de voornamelijk Chinese inwoners van dat land. Tot vrucht daar van zijn er twee kerken gesticht, de Evangelical Reformed Church of Singapore en de Covenant Evangelical Reformed Church of Singapore.
Belijdende "dat het hun heilige plicht is de ware eenheid en algemeenheid van de Kerk op aarde zo veel mogelijk uit te dragen, niet alleen in hun kerkverband, maar ook met kerken die het zelfde dierbare geloof uitdragen, beide inlands en buitenlands," hebben deze kerken een "Contactcommissie voor Contact met Andere Kerken", uitgaande van het kerkverband. In recente jaren hebben die contact opgenomen, of onderzocht, met kerken in Singapore, de Britse Eilanden, New Zealand, Australië, en ook Nederland, Duitsland en Rusland.
De PRC onderhouden, als hun belijdenisgeschriften, de "Drie Formulieren van Enigheid", namelijk de Heidelberger Cathechismus, de Nederlandse Geloofsbelijdenis, en de Dordtse Leerregels. De kerken leggen de verplichting op alle ambtsdragers deze belijdenisgeschriften te onderschrijven. Verder belijden de PRC, en dragen zij uit, de leer van dubbele predestinatie, beperkte, krachtdadige verzoening, totale doodstaat van de mens, onwederstandelijke genade, en de volharding der heiligen, fundamentele waarheden zijnde van het evangelie van genade.
Door hun verwerping van "algemene genade", bedoelen ze in het bijzonder dat ze verwerpen dat God genadig is in de prediking aan allen die de uitwendige proclamatie horen, vasthoudende, dat hoewel het evangelie aan allen gepredikt moet worden, en dat allen ten laste gelegd hoort te worden de eis berouw te hebben en te geloven, God alleen aan zijn uitverkorenen genadig is ("particuliere genade").
De bijbelse verbondsleer is dierbaar aan deze kerken. Ze zien het als de waarheid dat centraal staat in de Schrift, en grondleggend voor het Gereformeerde geloof, net als het fundamenteel is voor het leven van de Gereformeerde gelovige. Deze leer is door de PRC verder ontwikkeld. Ze zien het niet als een contract samen gesloten door God en de mens, afhankelijk van voorwaarden die door twee partijen vervult moeten worden, maar als een levende betrekking van vriendschap tussen God in Christus en de uitverkoren kerk, opgericht en onderhouden door de soevereine genade Gods alleen. Zij verwerpen dat geloof een voorwaarde van het verbond is, in plaats daarvan, vasthoudende dat geloof "een gave Gods" (Eph. 2:8) is, het middel waardoor God Zijn verbond waar maakt, als ook het middel waardoor de uitverkoren het verbond genieten en willig hun deel van het verbond uitdragen.
Als praktische implicaties van deze verbondsvisie, neemt dit mee, dat volgens de PRC, het de roeping van de kerk is om de huwelijkse staat te bevorderen en verdedigen, het aardse symbool van het verbond tussen Christus en Zijn Kerk (cf. Eph 5:22ff), als een levenslange, onverbrekelijke verbintenis. Op deze grondslag moet, en kan de kerk in haar samenleving het kwaad van echtscheiding en hertrouwen tegenstaan - een kwaad dat ook de Protestantse kerken vandaag de dag verwoest, God vertoornd, en godzalige mannen en vrouwen afgrijst. Dus is het gezin veilig gesteld, zodat het de kinderen, die ook in het verbond besloten zijn, godzalig kan opvoeden (Mal 2:14-16, Mat 19:3-15).
Leden van de PRC geloven dat goede, Christelijke scholen een eis van het verbond zijn. Ze hebben daarom een aantal Christelijke lagere en middelbare scholen opgericht, waarvoor een niet kleine opoffering nodig was. Waar scholen niet mogelijk zijn gebruiken de ouders bestaande Christelijke scholen., of scholen ze ook vaak thuis. De jeugd wordt aangeraden Christelijke hogere scholen te gebruiken.
In hun openbare godsdienstoefeningen op de Sabbat, gebruiken deze kerken alleen de Psalmen (met orgelbegeleiding), onderhoudende artikel 69 DKO. Ze gebruiken de "King James Version" van de Heilige Schrift, in hun oordeel de beste Engelse vertaling beschikbaar, en zeker wat betreft de vitale zaak van getrouwheid aan de geïnspireerde grondtaal.
De PRC constateren met alarm, ofwel met afgrijzen, de uitgespreide verlating van de leer de onfeilbare inspiratie van de Schrift door Gereformeerde kerken, beide in de Verenigde Staten en in Europa; hoe open de Gereformeerde kerken staan voor de charismatische beweging; de deelname van Gereformeerde kerken in de oecumene die hen verbindt met kerken die vijanden zijn van de onderscheidende Gereformeerde leer, met kerken die theologisch gezien vrijzinnig zijn (kerken in de Nationale en Wereldraad der Kerken), en zelf met Rome; en de onbeperkte wereldgelijkvormigheid die nu geduld wordt, en in sommige gevallen voorgestaan wordt, door Gereformeerde kerken, in tegenstelling van wat de Gereformeerde kerken eens leerden als de "antithese"—het geestelijke isolement van de wereld in een heilig leven. (Dit laatste kwaad is wat Francis A. Schaeffer betreurde als de aanpassing van de evangelische kerken met de wereld, in zijn "The Great Evangelical Disaster".
Niet minder ernstig voor de PRC is de dreiging van het Remonstrantse. Ondanks de verwerping van het Remonstrantse als dwaalleer door de Synode van Dordrecht, en de verwerping door de Westminster belijdenisgeschriften, maakt ze diepe ingang in de Gereformeerde kerken, in de populaire leerstellingen van de algemene liefde Gods voor zondaren in het Evangelie voorgesteld; van een dood van Jezus voor alle mensen zonder onderscheid, met beroep op Joh. 3:16, en de afhankelijkheid van God in zaligmaking op de beslissing van de zondaar ("vrije wil"). Als vrije wil niet openlijk wordt aangehangen, is er maar al te vaak een zware stilte in de prediking in de kerken, en in de belijdenis, wat betreft predestinatie (uitverkiezing en verwerping), als ook over de andere leerstellingen van soevereine genade. De PRC geloven dat ze geroepen zijn, als Gereformeerd kerkverband, om de historische, karakteristiek "Calvinistisch" belijdende leerstellingen getrouw te verdedigen en geestdriftig te verspreiden. Het verheugt hen wanneer men mannen en vrouwen ziet staan, niet enkel omdat ze "behoudend zijn," maar voor het geloof zoals in de Dordtse Leerregels en de Westminster Belijdenissen gesteld is.
De kerken onderhouden een seminarie in Grand Rapids, Michigan voor het onderwijs van mannen voor dienaren des Woords. Drie full-time professors geven les in alle takken van theologie. Hoewel het hoofddoel van de seminarie de voorbereiding is van mannen voor dominee in de PRC, worden anderen uit verschillende kerken aangemoedigd zich in te schrijven. De opleiding is oncompomiserend en schaamteloos Gereformeerd volgens de belijdenisgeschriften. Haar doelstelling is de opleiding van herders en leraars voor de Gereformeerde kerken, de grootste noodzaak in de wereld vandaag. Een catalogus is beschikbaar van de seminarie op 4949 Ivanrest Ave., Grandville, MI 49418 USA.
Protestant Reformed literatuur wordt uitgeven door de Reformed Free Publishing Association. Een catalogus van wat zo beschikbaar is kan men hier aanvragen:
RFPA
1894 Georgetown Center Drive
Jenison, Michigan 49428-7137
Telefoon: 616-457-5970
Maandag, woensdag en donderdag van 8 tot 3 (EST)
Fax: 616-457-5980
E-Mail: mail@rfpa.org
Verschillende lokale evangeliesatiecommissies geven traktaten en boekjes over het Gereformeerde geloof en leven uit. Informatie over deze literatuur kan men hier aanvragen:
Evangelism Committee,
1777 E. Richton Road
Crete, IL 60417
Telefoon: (708) 672-4600.
Hoewel niet het officieel orgaan van de kerken, The Standard Bearer, hetwelk 2 keer in de maand wordt uitgegeven, is herkend als de stem van de PRC. Het adres van haar zakenkantoor is:
1894 Georgetown Center Drive
Jenison, Michigan 49428-7137
Telefoon: 616-457-5970
Proefnummers zijn gratis verkrijgbaar, op aanvraag, en kan men ook hier online krijgen.
Ook is er een maanblad voor de jeugd:
Beacon Lights
PO Box 37
Hudsonville, MI 49426
(616) 209-2824
Ook kan men hier gratis proefnummers van krijgen.
Het "PRC Teachers' Institute" geeft een kwartaalblad
uit, Perspectives in Covenant Education.
Redaktie bureau:
1401 Ferndale Avenue, SW
Grand Rapids, MI 49534 USA
abonnement is $8 per jaar in de VS, elders $9.00.
Voor meer informatie over de PRC kunt u schrijven aan:
The Protestant Reformed Churches in America
c/o 4949 Ivanrest Ave.,
Grandville, MI 49418 USA