Doktryna Pisma / The Doctrine of Scripture
Pastor Angus Stewart
(Niniejsza wersja artykułu nieznacznie różni się od opublikowanej w British Reformed Journal)
Doktryna Pisma jest niezmiernie istotna dla wszystkich chrześcijan, bowiem przy pomocy Słowa (głoszonego i czytanego), Bóg zbawia nas i sprawia, że wzrastamy w łasce, która jest w Chrystusie Jezusie. Tylko za pośrednictwem Pisma, poznanie Boga w Jezusie Chrystusie, staje się możliwe.
Rozważmy:
* Jeżeli Stary Testament nie jest prawdziwy, to i Nowy Testament podobnie (Hebr. 1:1-2),
* Jeżeli Biblia jest omylna, podobnie i Bóg,
* Jeśli spisane Słowo Boże nie jest prawdziwe, to podobnie jest i z Wcielonym Słowem Bożym,
* Jeśli wiara oparta na Piśmie (List Judy 3) jest fałszywa, to i Twoja wiara podobnie.
Przyjrzymy się teraz temu, co Biblia mówi sama o sobie.
(I) Biblia jest objawieniem Boga
(1) Czy objawienie jest możliwe?
Ci, którzy twierdzą, że nie, podają następujące argumenty:
(a) Bóg nie chciałby objawiać Samego Siebie człowiekowi.
Ale jeżeli tak, to dlaczego Bóg stworzył człowieka? Przed upadkiem, Pan Bóg objawił się człowiekowi i rozmawiał z nim w ogrodzie Eden. W taki oto sposób, już na początku, Bóg pokazał, że jest zainteresowany objawieniem Samego Siebie człowiekowi. Obecnie, spisanym Bożym objawieniem dla nas jest Pismo Święte.
(b) Człowiek nie jest w stanie zrozumieć Bożego objawienia.
Prawdą jest, że żaden człowiek nie jest w stanie pojąć i nie zrozumie Boga w całej Jego Pełni (Ks. Hioba 11:7). W przeciwnym wypadku, co jest absurdem, człowiek byłby Bogiem. Trzeba też powiedzieć, że żaden człowiek (ani anioł) nie jest w stanie zrozumieć w pełni nawet samego siebie. A to, że nasza wiedza jest niekompletna, nie oznacza jeszcze, że jest nieprawdziwa. Co więcej, to, że możemy zrozumieć Boże objawienie, ma swój początek w nieskończonej mądrości Boga. On to zapragnął objawić się i wiedział jak to uczynić, aby nawet ograniczony człowiek, którego stworzył, mógł to pojąć. Łatwo przyjmujemy do wiadomości fakt, że dorośli radzą sobie z wytłumaczeniem pewnych rzeczy dzieciom. Bóg, który przewyższa człowieka mądrością w sposób nieskończony, nie stawia mu żadnych przeszkód, ale faktycznie umożliwia to, iż może się człowiekowi objawić.
(2) Czy objawienie jest niezbędne?
Tak. Bóg musi objawić Samego Siebie albo nigdy nie będzie poznany. Gdyby się ukrył, to czy ktokolwiek byłby w stanie Go odnaleźć? Co więcej, od czasu upadku, człowiek tkwi w grzechu i nie jest w stanie, poprzez własne poszukiwania i na podstawie własnych rozważań, poznać Boga. A zatem niezbędne jest, aby to Bóg objawił Siebie człowiekowi.
(II) Biblia jest natchniona przez Boga
Słowo „natchniony” (por. 2 Tym. 3:16) oznacza dosłownie „tchnięty przez Boga”. Bóg „tchnął” Pismo Święte jako Swoje Słowo.
(1) Natchnienie jest całkowite. Pismo nie uznaje różnej jakości inspiracji. Nie wszystkie jego części mają tę samą wartość dla naszego zbudowania, ale wszystkie są jednakowo natchnione. Kiedy Chrystus i jego apostołowie cytowali Stary Testament, nie czynili różnicy pomiędzy Pięcioksięgiem (Genesis-Deuteronomium), księgami prorockim czy innymi księgami ze względu na różny poziom autorytetu, bowiem wszystkie one były Słowem Bożym. Odkąd „Wszelkie Pismo od Boga jest natchnione” (2 Tym. 3:16), nauczanie biblijne obejmuje nie tylko „teologię”, ale też historię, geografię i nauki ścisłe. Jeżeli Bóg nie jest w stanie przekazać nam prawd dotyczących spraw ziemskich, to jak będziemy mogli Mu zaufać, gdy będzie mówił nam o rzeczach niebiańskich (por. Ew. Jana 3:12)? A jeśli jakieś fragmenty Biblii nie są natchnione, to kto nam je wskaże?
(2) Natchnienie jest dosłowne. Każde słowo autografu (oryginału, pierwotnego manuskryptu) jest natchnione. Jest to niezbędne, bowiem spisane Boże objawienie składa się z wypowiedzi przekazanych za pomocą słów. Jest to również widoczne wtedy, kiedy uważnie przyjrzymy się starotestamentowym cytatom zawartym w Nowym Testamencie. W Ewangelii Mateusza 22:32, argumentacja Chrystusa opiera się na fakcie, że Boże słowa zapisane w II Księdze Mojżeszowej 3:6 nie występują w czasie przeszłym. W Liście do Galacjan 3:16, Paweł dowodzi swoich racji wykazując, że I Księga Mojżeszowa 12:7 mówi o „nasieniu” w liczbie pojedynczej nie zaś w liczbie mnogiej.
Niektórzy argumentują, że Bóg natchnął tylko myśli autorów, jednak Pismo mówi o natchnieniu „słów” (Mat. 4:4, II Piotra 3:2, Judy 17). Tak czy inaczej, w jaki sposób te myśli zostały nam przekazane? Czy nie za pomocą słów?
(3) Natchnienie ma charakter naturalny. Bóg wykorzystał ludzi aby spisać Biblię ale nie uczynił tego w sposób mechaniczny (tak jak my używamy maszyny do pisania), bowiem uczynił to poprzez ludzi, którzy wcześniej zostali obdarowani odpowiednimi darami i umiejętnościami. W II Liście Piotra 1:21 czytamy, że apostołowie i prorocy (z otrzymanym od Boga stylem i talentem) pisali pod natchnieniem Ducha Świętego. A zatem autorem tego wszystkiego co napisali był Bóg, a oni działali zgodnie z Jego wolą. Bóg nie pozwolił na to aby grzeszna wola człowieka zmieniła Jego przesłanie albo aby zostało ono błędnie zapisane.
(III) Biblia jest nieomylna
Oryginalne manuskrypty są bezbłędne. Musi tak być skoro:
(1) Biblia jest Słowem Bożym. Gdyby zawierała błędy, Bóg popełniałby je w Swoich wypowiedziach. Ale wtedy nie byłby doskonały, co jest absurdalne.
(2) Biblia jest objawieniem Boga. Bóg Niebios objawia Siebie w Piśmie Świętym. Byłoby afrontem sądzić, zarówno w stosunku do Jego mądrości, że może On popełniać błędy jak i w stosunku do Jego prawdomówności, że może On głosić nieprawdę (por. Tyt. 1:2).
(3) Biblia mówi sama o sobie, że jest doskonała (Ps. 19:7). Jezus powiedział ”Twoje Słowo jest Prawdą” (Jan 17:17). On sam był Prawdą (Jan 14:6) i nie mówił nieprawdy. Jeżeli Biblia jest doskonała to nie zawiera błędów. Chrystus naucza w Ewangelii Jana 10:35—”Pismo nie może być naruszone”—zatem nie jest możliwe aby mogło się mylić.
(IV) Biblia posiada autorytet Boga
(1) To, że Biblia posiada boski autorytet wynika w logiczny sposób z rozważania (I), (II) oraz (III).
(2) To, że Biblia posiada boski autorytet dowieść można na podstawie następującego rozumowania: Bóg posiada wszelki autorytet. Pismo Święte jest natchnione przez Boga. A zatem Biblia jest autorytatywnym Słowem Bożym.
(3) O tym, że Biblia posiada boski autorytet dowiadujemy się z fragmentów biblijnych. W Izajasza 1:2 czytamy: ”Słuchajcie niebiosa i uważnie przysłuchuj się ziemio! Gdyż oto Pan mówi” (por. Micheasz 1:2). Widzimy to jasno w stwierdzeniu: ”Tak mówi Pan” jak i w słowach Chrystusa: „Zaprawdę, powiadam wam”.
(4) To, że Biblia posiada boski autorytet dowieść można na podstawie fragmentów Starego Testamentu zacytowanych w Nowym Testamencie, ukazanych jako słowa Ducha Świętego (Hebr. 3:7; por. Ps. 95:7, Hebr. 10:15, Jer. 31:33). Będąc Bogiem, Duch Święty przemawia z boskim autorytetem.
(5) To, że Biblia posiada boski autorytet dowieść można na podstawie fragmentów Nowego Testamentu, gdzie Boże wypowiedzi są zacytowane jak wypowiedzi Pisma (Gal. 3:8, por. I Mojż. 12:3; oraz Rzym. 9:17; por. II Mojż. 9:16). Nie Pismo (którego wtedy jeszcze nie było) zwracało się do Abrahama, ale czynił to sam Bóg (I Mojż. 12:3). Podobnie Bóg, za pośrednictwem Mojżesza zwracał się do faraona (II Mojż. 9:16). Na podstawie obu zacytowanych przez Pawła starotestamentowych fragmentów (I Mojż. 12:3-Gal. 3:8; II Mojż. 9:16-Rzym. 9:17) widzimy, że zwyczajnie traktuje on tekst Pisma jak wypowiedź Boga.
(6) To, że Biblia posiada boski autorytet dowieść można na podstawie fragmentów Nowego Testamentu, gdzie mówi się o Bogu tak, jak gdyby był On Pismem (Mat. 19:4-5; por. I Mojż.2:24; oraz Dz. Ap. 4:25-26; por. Ps. 2:1-2). Chrystus (Mat. 19:4-5) i Piotr (Dz. Ap. 4:25-26) cytują słowa ze Starego Testamentu w taki sposób, jakby „wypowiedziane” one były przez Boga, jednak to nie Bóg jest Tym, w Którego ustach znajdujemy owe wypowiedzi w tekście Starego Testamentu. Tak więc słowa Pisma są Słowami samego Boga, posiadającymi Jego autorytet.
(7) To, że Biblia posiada boski autorytet widać w pewności z jaką Chrystus cytował Pisma. Pan Jezus używał Pisma jako autorytatywnego źródła. On wciąż powtarzał „Napisano” (Mat. 4:4.7.10; 21:13; 26:31; Mar. 7:6; 9:13; Jan 6:31. 45; 10:34), a podobnie czynili apostołowie (Dz. Ap. 1:20; 7:42; 15:15; 23:5; I Kor. 1:19; I Piotra 1:16). Werdykt Pisma jest ostateczny i nie może być kwestionowany: ”Pismo nie może być naruszone” (Jan 10:35).
O kiedy „Biblia jest, ni mniej ni więcej, tylko głosem Tego, który zasiada na tronie” (John W. Burgon), jest to zasada, której musimy wierzyć i w zgodzie z którą musimy żyć (II Tym. 3:15-17; Ps. 19:7-9).
(V) Bóg ochrania Biblię w sposób szczególny
Bóg Niebios w szczególny sposób ochrania Swoją Księgę, w której spisano prawdę o zbawieniu w Jego Synu (Jan 20:31). Na podstawie nauczania Jezusa widzimy że:
(1) Tekst Starego Testamentu, pozostający w powszechnym użyciu wśród Żydów podczas ziemskiej służby Chrystusa, był w całości godnym zaufania. Jezus powiedział, „Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, jedna jota albo kreska nie przeminie z Zakonu, aż się wszystko stanie” (Mat. 5:18). „I łatwiej jest niebu i ziemi przeminąć, niżeli jednej kresce Zakonu upaść” (Łuk. 16:17).
(2) Ta sama Boska Opatrzność, która ochraniała Stary Testament zachowa też i Nowy Testament. W „Wielkim Posłannictwie” skierowanym do kościoła na samym początku, zawarta została obietnica, że kościół będzie zawsze w posiadaniu nieomylnego zapisu słów i czynów Jezusa. Chrystus oznajmił, „Niebo i ziemia przeminą ale słowa moje nie przeminą” (Mat. 24:35; Mar. 13:31; Łuk. 21:33).
(VI) Biblia posiada wiele innych wspaniałych cech
(1) Biblia jest wieczna. Pismo zostało spisane na przestrzeni zamkniętego okresu historii, ale posiada ono swój początek w wiecznym umyśle Boga. „O Panie! Słowo Twoje trwa na wieki na niebie” (Ps. 119:89). Odnosi się to do każdej epoki i każdego człowieka.
(2) Biblia jest zrozumiała. Pismo jest jasne i możemy je zrozumieć. Jest ono przyrównane do światła (Ps. 119:105) ale rozumieją je nawet dzieci (II Tym. 3:15). Nie oznacza to, że nie ma w Biblii trudniejszych fragmentów (por. II Piotra 3:16), ale raczej, że znaczenie Pisma można uchwycić poprzez właściwe użycie zwykłych środków. Od chwili kiedy Bóg przekazał nam Swoje Słowo, które jest dla nas zrozumiałe, Chrystus polecił nam studiować je po to, abyśmy poznali go jeszcze lepiej (Jan 5:39). Musimy też prosić Boga o to, aby otwierał nasze umysły na zrozumienie Słowa Bożego (Ps. 119:18, 27, 34).
(3) Biblia jest czysta. Pismo jest czyste, podobnie jak Bóg, który je dał. Król Dawid powiada, „Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedmiokrotnie przelewane” (Ps. 12:7).
(4) Biblia uświęca. Pismo, jako czyste Słowo Boże, ma uświęcający wpływ na chrześcijan. Jest ono środkiem za pomocą którego Bóg dokonuje oczyszczenia kościoła. Toteż Chrystus modli się, „Poświęć ich w prawdzie Twojej; Słowo twoje jest prawdą” (Jan 17:17).
(5) Biblia jest wystarczająca. Wszystko, czego potrzebujemy dla naszego zbawienia objawione zostało w Biblii (Jan 20:30-31; II Tym. 3:15-17). Wszechwiedzący Bóg dał nam Swoje Słowo i żadnych innych, nowych ksiąg, rzekomych „objawień Ducha” czy czegokolwiek innego, co mogłoby zostać dodane do Słowa Bożego czy traktowane z nim na równi (Objawienie 22:18).
(6) Biblia jest jedna. Zarówno Stary jak i Nowy Testament, stanowią jedno Słowo Boże. Mojżesz, Dawid, prorocy, Piotr, Paweł czy Jan, pisali o tym samym Bogu (Hebr. 12:29; por. V Mojż. 4:24) i o tym samym zbawieniu (por. Rzym. 4). Toteż Chrystus mógł powiedzieć, „na początku ksiąg napisano o mnie” (Ps. 40:8; Hebr. 10:7) oraz „Pisma…, one świadczą o mnie” (Jan 5:39). Podobnie jak dwaj uczniowie w drodze do Emmaus, dzięki oświeceniu Ducha Świętego, możemy ujrzeć tego samego Chrystusa w całej Biblii.
(7) Biblia sama potwierdza swoją autentyczność. Chrześcijanie wiedzą, że to czego Biblia naucza o nich samych, o upadku człowieka, o świecie itp., jest prawdą. Zgodność i harmonia, którą znajdujemy w poszczególnych księgach Pisma, wspaniałe doktryny i cel dla którego istnieją—oddanie wszelkiej chwały Bogu—pokazują, że Biblia jest prawdziwym Słowem Bożym. Pewność wierzącego, że Biblia pochodzi od Boga bierze się z wewnętrznego świadectwa Ducha Świętego, który poprzez Swoje Słowo, zaświadcza o tym w naszych sercach (I Kor. 2:4-5). Możemy posiadać tę pewność na skutek posłuszeństwa przykazaniom Ojca, zawartym w Piśmie, bo jak powiada Chrystus, „Jeśli kto chce czynić wolę jego, ten pozna, czy ta nauka jest z Boga, czy ja sam z siebie mówię” (Jan 7:17).
Aby uzyskać więcej informacji w języku polskim, kliknij tutaj.